First experience Malta
Door: Johan
Blijf op de hoogte en volg Johan
08 Maart 2014 | Malta, Malta
Beste familie, vrienden en meelevenden,
Mijn eerste blog schrijf ik na 3 dagen Malta. Na een lange tijd van voorbereiding ben ik afgelopen donderdag in het vliegtuig gestapt. Wat ik nog even wil delen is hoe ik in de voorbereiding heb gemerkt hoe goed ik het heb/had thuis. Op mijn vorige stage, in de relaties met de mensen die belangrijk voor me zijn en toch ook een beetje in de materieele dingen. Complimenten aan het thuisfront dus dat ze het me moeilijk hebben gemaakt om los te laten! Maar in navolging van een bekende Urker dacht ik op een gegeven moment ook; Lets go. En nou gaan we voor goud;)
En dat heb ik dus gedaan. Donderdagochtend vroeg mijn bedje uit (het was 3 uur) en met mijn vader en moeder naar schiphol. Daar ging alles vrij vlot en voordat ik het wist was ik in Rome waar ik over moest stappen op het vliegtuig naar Malta. Alles ging goed totdat ineens mijn vlucht op de informatieborden verdween. Rare jongens die romeinen! Maar geen paniek want ik liep het Maltese nationale voetbalelftal tegen het lijf en na even gevraagd te hebben bleken ze dezelfde vlucht te hebben. Die jongens hadden net met 2-0 van Albanie verloren, maar voor mij waren het op dat moment helden. Eigenlijk wilde ik ook nog vragen of ik een keer met ze mee mocht doen, maar ik bedacht me dat het toch al weer een aardig tijdje geleden is dat ik 90 minuten op het veld heb gestaan, en zag er dus maar vanaf.
Aangekomen op Malta stond ik al snel buiten. Zonder paspoortcontrole of wat dan ook. Zo snel dat ik me afvroeg of ik niet iets had gemist of iets fout deed. Maargoed, dit zal wel komen door mijn ervaring met de Israelische gang van zaken op het vliegveld en de gemoedelijkheid van de Maltezen.
Daarna ben ik met een busje naar de plek gereden waar ik de komende maand verblijf; een kamer bij een gastgezin in Sliema.
Het voordeel van een gastgezin is dat je de mensen en de cultuur snel leert kennen. Daarvoor moet je echter wel een beetje contact hebben met het gezin en dat valt in mijn geval tegen. Ze laten zich weinig zien en ik wordt geacht om mijn eigen weg door het huis te zoeken.
De kamer kan ik goed leven! Het is een flinke kamer met genoeg opbergruimte en jawel, een tweepersoonsbed. Die heb ik thuis niet;)
Marjah, zoals wel vaker het geval is, tref ik altijd wel mensen die zo aardig zijn me een beetje op weg te helpen. Zo ook hier, genaamd Linda. Een Colombiaanse/ Franse die hier engelse lessen volgt en ook bij het gastgezin een kamer heeft. Met haar kan ik al prima opschieten.
Omdat het een lange dag was geweest en ik wilde vieren dat de eerste stappen op Malta waren gezet ben ik s'avonds uit eten gegaan en heb ik genoten van een een aantal Maltese gerechten en lokaal biertje! Daarna ben ik vroeg naar bed gegaan om de vlieguurtjes en de moeheid, door alle momenten met adrealine, bij te vullen.
De volgende dag heb ik gebruikt om mijn uitvalsbasis te verkennen. Sliema is het toeristische gedeelte van Malta met een lange boulevard, veel hotels en dus veel drukte. Bij het verkennen hoorde ook een ontdekkingstocht door de supermarkt voor het inslaan van mijn levensbehoeften.
Na deze uitdaging heb ik de bus gepakt naar Valletta; de culturele en historische hoofstad van Malta en heb ik daar in de middag doorheen gelopen. Met een lekker zonnetje en genoeg te zien was het hier prima vertoeven. Onder de indruk van deze stad vroeg ik me af waarom de Berkhouten Malta nog niet hebben overgenomen. Ten eerste omdat het een eiland is (net zoals Terschelling) en het toch aansluit bij de behoeften en karakters in de familie. Zo is er voor mijn vader hier genoeg vis om aan te ruiken of die vers is, zijn er genoeg terrasjes voor mijn ome Geert en kan mijn tante Sieka genieten van de aparte bouwstijlen die Malta laat zien. Benieuwd of mijn bebe dat gevoel ook had toen hij 40 jaar geleden door Valletta liep? Misschien dat het aan de aangetrouwde kant ligt dat het zover nooit is gekomen.
Na het bezoek aan Valletta heb ik samen met Linda gekookt. Ik heb geen whatsapp dus ik stuur geen foto's door van mijn bord kost zoals ik dat wel eens hoor, maar ik moet zeggen dat het me niks niet tegenviel:P
Linda nodigde me uit om s' avonds kennis te maken met haar vrienden wat te gaan drinken. En omdat je toch gelijk maar een beetje aansluiting moet zoeken met anderen vond ik dat wel wat. Allemaal jongelui van rond de 20 die hier komen om engels te leren en overal vandaan komen.
Dag 3 heb ik wat meer kennis kunnen maken met de Maltese cultuur. In een poging om alvast te kijken waar ik de komende drieënhalve maand aan het werk ga, ben ik op zoek gegaan naar het centrum waar de vluchtelingen worden opgevangen. Het centrum heb ik niet kunnen ontdekken, maar ik heb wel genoeg andere dingen ontdekt.
Bijvoorbeeld hoe dichtbevolkt Malta is. Het is hier echt vechten voor elke meter. Dat zie je bijv. terug in de bouwstijl, maar zeker ook in het verkeer. Smalle straatjes, met nog smallere trottoirs en gebouwen die vooral in de hoogte gebouwd zijn.
Het verkeer hier is een echte belevenis. Door het teveel aan auto's en tekort aan ruimte wordt elke meter hier door de chauffeurs gebruikt. Omdat het verkeer hier naar Engels gebruik ook nog links rijd, heb ik, zittend in de bus, al een aantal keer gedacht dat het niet goed ging, maar gelukkig dacht de driver daar anders over:P Ik ben blij dat ik mijn prius thuis heb gelaten.
Wat me daarnaast opvalt het temperament van de Maltezen. De cultuur is een mengeling van Italiaanse en Arabische invloeden. Aan de ene kant gemoedelijk en vriendelijk, aan de andere kant erg temperamentvol en fanatiek. Je denkt: "wat een vriendelijke en behulpzame mensen. Totdat je bij ze in de auto zit of ze naar een sportwedstrijd kijken". Achja, volgens mij kan ik daar wel mee leven.
Voor dit moment wil ik stoppen met mijn verhalen. Ik heb er nog wel wat, maar die komen later of helemaal niet:P
Op de afgelopen dagen kijk ik tevreden terug. Het kan hier een beetje eenzaam zijn, maar tot nu toe heb ik me aardig weten te vermaken en heb ik daar nog niet heel veel last van. Morgen ga ik naar een kerk in Bugibba, die mijn vriend Geert me heeft aangeraden. Daar hoop ik nog wat mensen te leren kennen en net als op Urk avondmaal te vieren.
Maandag begin ik dan met mijn stage bij het Marsa Open Centre.
De eerste stappen zijn in ieder geval gezet en nu al merk ik dat als ik mezelf open opstel er altijd een weg is om iets te bereiken. Geniet van het Middelandse zeeklimaat daar in Nederland en een goede zondag!
Adios Johan
Mijn eerste blog schrijf ik na 3 dagen Malta. Na een lange tijd van voorbereiding ben ik afgelopen donderdag in het vliegtuig gestapt. Wat ik nog even wil delen is hoe ik in de voorbereiding heb gemerkt hoe goed ik het heb/had thuis. Op mijn vorige stage, in de relaties met de mensen die belangrijk voor me zijn en toch ook een beetje in de materieele dingen. Complimenten aan het thuisfront dus dat ze het me moeilijk hebben gemaakt om los te laten! Maar in navolging van een bekende Urker dacht ik op een gegeven moment ook; Lets go. En nou gaan we voor goud;)
En dat heb ik dus gedaan. Donderdagochtend vroeg mijn bedje uit (het was 3 uur) en met mijn vader en moeder naar schiphol. Daar ging alles vrij vlot en voordat ik het wist was ik in Rome waar ik over moest stappen op het vliegtuig naar Malta. Alles ging goed totdat ineens mijn vlucht op de informatieborden verdween. Rare jongens die romeinen! Maar geen paniek want ik liep het Maltese nationale voetbalelftal tegen het lijf en na even gevraagd te hebben bleken ze dezelfde vlucht te hebben. Die jongens hadden net met 2-0 van Albanie verloren, maar voor mij waren het op dat moment helden. Eigenlijk wilde ik ook nog vragen of ik een keer met ze mee mocht doen, maar ik bedacht me dat het toch al weer een aardig tijdje geleden is dat ik 90 minuten op het veld heb gestaan, en zag er dus maar vanaf.
Aangekomen op Malta stond ik al snel buiten. Zonder paspoortcontrole of wat dan ook. Zo snel dat ik me afvroeg of ik niet iets had gemist of iets fout deed. Maargoed, dit zal wel komen door mijn ervaring met de Israelische gang van zaken op het vliegveld en de gemoedelijkheid van de Maltezen.
Daarna ben ik met een busje naar de plek gereden waar ik de komende maand verblijf; een kamer bij een gastgezin in Sliema.
Het voordeel van een gastgezin is dat je de mensen en de cultuur snel leert kennen. Daarvoor moet je echter wel een beetje contact hebben met het gezin en dat valt in mijn geval tegen. Ze laten zich weinig zien en ik wordt geacht om mijn eigen weg door het huis te zoeken.
De kamer kan ik goed leven! Het is een flinke kamer met genoeg opbergruimte en jawel, een tweepersoonsbed. Die heb ik thuis niet;)
Marjah, zoals wel vaker het geval is, tref ik altijd wel mensen die zo aardig zijn me een beetje op weg te helpen. Zo ook hier, genaamd Linda. Een Colombiaanse/ Franse die hier engelse lessen volgt en ook bij het gastgezin een kamer heeft. Met haar kan ik al prima opschieten.
Omdat het een lange dag was geweest en ik wilde vieren dat de eerste stappen op Malta waren gezet ben ik s'avonds uit eten gegaan en heb ik genoten van een een aantal Maltese gerechten en lokaal biertje! Daarna ben ik vroeg naar bed gegaan om de vlieguurtjes en de moeheid, door alle momenten met adrealine, bij te vullen.
De volgende dag heb ik gebruikt om mijn uitvalsbasis te verkennen. Sliema is het toeristische gedeelte van Malta met een lange boulevard, veel hotels en dus veel drukte. Bij het verkennen hoorde ook een ontdekkingstocht door de supermarkt voor het inslaan van mijn levensbehoeften.
Na deze uitdaging heb ik de bus gepakt naar Valletta; de culturele en historische hoofstad van Malta en heb ik daar in de middag doorheen gelopen. Met een lekker zonnetje en genoeg te zien was het hier prima vertoeven. Onder de indruk van deze stad vroeg ik me af waarom de Berkhouten Malta nog niet hebben overgenomen. Ten eerste omdat het een eiland is (net zoals Terschelling) en het toch aansluit bij de behoeften en karakters in de familie. Zo is er voor mijn vader hier genoeg vis om aan te ruiken of die vers is, zijn er genoeg terrasjes voor mijn ome Geert en kan mijn tante Sieka genieten van de aparte bouwstijlen die Malta laat zien. Benieuwd of mijn bebe dat gevoel ook had toen hij 40 jaar geleden door Valletta liep? Misschien dat het aan de aangetrouwde kant ligt dat het zover nooit is gekomen.
Na het bezoek aan Valletta heb ik samen met Linda gekookt. Ik heb geen whatsapp dus ik stuur geen foto's door van mijn bord kost zoals ik dat wel eens hoor, maar ik moet zeggen dat het me niks niet tegenviel:P
Linda nodigde me uit om s' avonds kennis te maken met haar vrienden wat te gaan drinken. En omdat je toch gelijk maar een beetje aansluiting moet zoeken met anderen vond ik dat wel wat. Allemaal jongelui van rond de 20 die hier komen om engels te leren en overal vandaan komen.
Dag 3 heb ik wat meer kennis kunnen maken met de Maltese cultuur. In een poging om alvast te kijken waar ik de komende drieënhalve maand aan het werk ga, ben ik op zoek gegaan naar het centrum waar de vluchtelingen worden opgevangen. Het centrum heb ik niet kunnen ontdekken, maar ik heb wel genoeg andere dingen ontdekt.
Bijvoorbeeld hoe dichtbevolkt Malta is. Het is hier echt vechten voor elke meter. Dat zie je bijv. terug in de bouwstijl, maar zeker ook in het verkeer. Smalle straatjes, met nog smallere trottoirs en gebouwen die vooral in de hoogte gebouwd zijn.
Het verkeer hier is een echte belevenis. Door het teveel aan auto's en tekort aan ruimte wordt elke meter hier door de chauffeurs gebruikt. Omdat het verkeer hier naar Engels gebruik ook nog links rijd, heb ik, zittend in de bus, al een aantal keer gedacht dat het niet goed ging, maar gelukkig dacht de driver daar anders over:P Ik ben blij dat ik mijn prius thuis heb gelaten.
Wat me daarnaast opvalt het temperament van de Maltezen. De cultuur is een mengeling van Italiaanse en Arabische invloeden. Aan de ene kant gemoedelijk en vriendelijk, aan de andere kant erg temperamentvol en fanatiek. Je denkt: "wat een vriendelijke en behulpzame mensen. Totdat je bij ze in de auto zit of ze naar een sportwedstrijd kijken". Achja, volgens mij kan ik daar wel mee leven.
Voor dit moment wil ik stoppen met mijn verhalen. Ik heb er nog wel wat, maar die komen later of helemaal niet:P
Op de afgelopen dagen kijk ik tevreden terug. Het kan hier een beetje eenzaam zijn, maar tot nu toe heb ik me aardig weten te vermaken en heb ik daar nog niet heel veel last van. Morgen ga ik naar een kerk in Bugibba, die mijn vriend Geert me heeft aangeraden. Daar hoop ik nog wat mensen te leren kennen en net als op Urk avondmaal te vieren.
Maandag begin ik dan met mijn stage bij het Marsa Open Centre.
De eerste stappen zijn in ieder geval gezet en nu al merk ik dat als ik mezelf open opstel er altijd een weg is om iets te bereiken. Geniet van het Middelandse zeeklimaat daar in Nederland en een goede zondag!
Adios Johan
-
08 Maart 2014 - 22:36
Geert Berkhout :
Fijn om te lezen dat alles goed is verlopen!!Succes maandag en voor morgen een gezegende zondag!! -
08 Maart 2014 - 22:57
Nanning:
je weet je stage plekjes wel uit te zoeken :-) veel succes daarzo -
08 Maart 2014 - 23:37
Fam.de Vries:
Gelukkig dat alles goed verlopen is en dat je al wat leuke mensen ontmoet hebt. En dat je al wat moois van de omgeving verkend hebt geniet er maar van en veel sterkte met je stage. We wensen je een gezegende zondag.
groetjes en liefs van ons -
09 Maart 2014 - 07:49
Ingmar:
He Johan. Klink als een goed eerste weekend. Heel veel plezier en succes met je stage! -
09 Maart 2014 - 10:58
Margareth:
Hoi Johan, veel plezier daar. Zo te lezen voel je je al een beetje thuis tussen de Maltezers!
-
09 Maart 2014 - 15:08
Braveheart:
Hey ongetemde, de eerste stappen gezet aan het land van dat prachtige eiland. Je schrijfstijl verveelt geen moment, leuk om te lezen. Mooie foto's van Valetta. Succes morgen met je 1e dag op stage en een mooie zondag bij de FGPC, doe pastor Vince en Ruth de groeten. Voor nu zeg ik "run forrest, run"! We contacten nog wel ;) Gr. Elazar -
09 Maart 2014 - 16:12
Grethe:
Hey grote broer,
T'is hier wel lekker rustig zeg zonder jou.
Ik denk dat ik dat nog wel een maandje kan volhouden.
Het zingen is erg goed gegaan.
Maar ff eerlijk heb je profvoetballers gezien?
Cool
Ik vond dat je ,je verhaal leuk schreef.
En ik kijk uit naar het volgende verhaal.
Doeg
Je zus(je) -
10 Maart 2014 - 11:56
Jacoooo:
Ha Johan, wat een leuk verhaal!
Succes met je stage, vooral genieten van alles daar!
Echt een Johan-story hoor, met die voetballers :-P
Groetjes Jacooo -
10 Maart 2014 - 12:22
Matthanja :
Hee Johan,
Wat een leuk verhaal zeg! Ik ben echt wel een beetje jaloers ;)
Gaaf om te lezen hoe je steeds meer nieuwe dingen en plekken ontdekt.
Leuke foto's , maar die ene van die boom vind ik er echt uitspringen!!
Succes daar en geniet ervan!
Liefs en kusjes,
Mat -
10 Maart 2014 - 16:18
Jacquelien:
Ha Johan,
Goed aangekomen dus, en je hebt je de eerste dagen ook prima vermaakt, zo te lezen. Ik zal het de achterblijvers (de maandagavondlopers) laten weten.
Veel plezier daar en een leerzame tijd gewenst.
Groeten,
Jacquelien -
10 Maart 2014 - 17:28
Sigrid:
Hoi grote lieve broer.
Wat een lang verhaal maar het is leuk om te lezen en de foto,s te bekijken.
Ik vind het heel erg stoer dat je hier in je eentje op Malta bent.
Een dikke knuffel van je nichtje sigrid
-
11 Maart 2014 - 16:08
Kim:
Hoi Johan!
Leuk om je verhaal zo te lezen! Echt super knap hoe jij je weet te redden al had ik niet anders gedacht :)
Mooie foto's, wat een heerlijke plek om stage te lopen.
Ik wens je veel plezier en leuk om je avonturen te lezen.
Groetjes,
Kim (je oud collega vd Paul Klee) -
14 Maart 2014 - 23:49
De Buren:
zeg wat mooi daar en wat n avonturen al; ook zeer mooie fotos en verhaal is top om te lezen;erg leuk; maak er wat van en we verwachten toch wel elke week minimaal zo'n boeiend verslag hier hoor; compleet met fotos graag; groetjes en vooral genieten -
15 Maart 2014 - 21:41
Co Van Den Heuvel :
Hoi Johan
Opeens geen Johan achter me in de kerk , dacht zal toch al niet op Malta zitten ?
En ja hoor ik lees al hele verslagen hier op je blog , nou dat gaat al heel voorspoedig
Zo te lezen .Geniet van alle ervaringen ,cultuur, eten ,natuur ,en vooral de vluchtelingen .
Ik wens je veel liefde en wijsheid toe in al je werkzaamheden .
Boven al Gods rijke zegen ,een hartelijke groet van Piet en Co van den Heuvel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
