Laatste dagen Israel plus thuiskomst

De tijd kwam dat we ons hotelletje in Jeruzalem moesten gaan verlaten en het ruime sop kozen naar Tiberias (meer van Galilea)
De busreis moest weer een beetje lang duren, maar het bracht ons wel naar een hele mooie plek. We hoorden van onze oom dat het hier heel benauwd kon zijn. En dat was niet overdreven want de temperaturen liepen hier op naar de 40 graden. Dat kon de reden hebben omdat we 200 m onder zeepeil zaten.
Op het busstation aangekomen zochten we een taxi die ons naar het hostel kon brengen.

Het hostel was ietwat duur, maar we mochten niet klagen. want in tegenstelling tot het eerste hostel waar we verbleven was onze kamer als een hotelkamer. Elke ochtend hadden we een hoogtepunt. De hostelmanager had namelijk een aanbod dat we voor 50 shekel (10 euro) elke keer mochten ontbijten in het hotel naast ons hostel. Dit hotel was 5 sterren dus eten in overvloed en we mochten pakken wat we wilden!:) Wel jammer dat het maar van 7 tot 10 uur was zodat we niet zoveel tijd hadden.
Nadat we onze spullen op de kamer hadden neergedumpt zijn we even de boulevard gaan verkennen. 't Was daar 's avonds heel gezellig en je had een heel mooi zicht over het meer van Galilea.

De volgende dag huurden we een paar fietsen en gingen een ''rondje'' om het meer van Galilea fietsen. Ons was in Nederland door iemand verteld dat dat heel mooi is. And yes indeed it is.
Voor degenen die dit misschien ook van plan zijn als ze naar Israel gaan moet ik er wel even bijzeggen dat je het beter niet in de zomerperiode kunt doen en als er geen andere mogelijkheid is raden wij aan zo vroeg mogelijk te beginnen.
We kwamen langs een museum waarin een vissersbootje van 2000 jaar was opgebaard. Net als in de tijd van Jezus en zijn discipelen dus. De vrouw achter de balie zag ons aankomen met onze rode hoofden en dacht dat we een steekje in onze boven kamer los hadden zitten. Andere plekken die we die dag aandeden waren En Gev; een kiboets aan het meer, Cafarnaum (Kapernaum) en ook nog een klein stukje van de Jordaan. Rond het meer van Gallilea zijn trouwens heel wat kerkjes en gedenkpunten opgericht, omdat Jezus daar ook heel veel met zijn discipelen heeft rondgewandeld. Genoeg te zien dus!
Toen we de hostelmanager hadden verteld dat we rond het meer van galilea hadden gefietst kwam er met veel verbazing uit: ''the whole lake?!'' Hij vertelde dat meer mensen die plannen hadden, maar dat hij ze 's middags weer ergens middenin met de auto moest komen ophalen omdat ze het niet meer zo zagen zitten. Waarschijnlijk lag dat ook een beetje aan het windje, want in plaats van een lekker windje is bestaat de wind daar uit hete lucht.

't Volgende dagje hebben we dus maar even een rustdagje gehouden. de hotelmanager regelde voor ons dat we in het hotel ernaast aan het zwembad konden gaan liggen. Ook wel eens lekker, maar zelfs liggend aan het zwembad werd het een beetje te heet onder onze voeten. Letterlijk, want als je met blote voeten op de stenen ging staan had je verbrande voeten. De beste plaats daar was gewoon op ons hostelkamertje met de airco op de hoogste stand.

De laatste 2 dagen brachten we weer in Tel Aviv door. Grote broer wilde een beetje op de kosten bezuinigen dus moesten we weer naar het hostel waar we de eerste week ook verbleven. Je moet er maar wat voor over hebben. Ik kon beter mijn kussen pakken en op het strand gaan slapen, want op dat kamertje daar heb ik opnieuw geen oog dicht gedaan. Als we toch even onze ogen dicht hadden kunnen doen werden we 10 minuten later wakker baantjes te trekken in ons eigen zweet.

Wel werd deze slechte kamer gecompenseerd door het eten. Johan was er wel achter gekomen dat hij niet alleen om een broodje falafel of sandwich kon, omdat Jacob dan een slechte dag had. Voor wie het nog nooit heeft gezien; sommige mensen kunnen een passie hebben voor eten. Jacob is daar één van.
Zogauw er eten op tafel stond begon zijn gezicht helemaal te glimmen van verukking. Praten met hem zat er daarna ook niet meer in totdat zijn bord leeg was! Daarna volgde dan de uitpraak; 'life is good'.

Uit deze passie voor eten volgt ook onze volgende reisbestemming voor volgend jaar. De laatste 2 avonden gingen we namelijk uit eten bij een Thais restaurant, omdat we letterlijk onze buik vol hadden van de kebab en het grillvlees. Jacob had het hier zo goed naar zijn zin, dat hij al besloten heeft dat we volgend jaar naar Taiwan gaan voor het eten daar. Als we daar komen schrijven we geen reisverslag, maar kopieren we de menukaart gewoon;)

2 dagen later kwam het moment dan toch dat we weer naar huis mochten/moesten. Op het moment van vertrek dachten we mochten, want we waren stiekem toch wel een beetje aanwennig naar iedereen. Als je dit leest en je denkt: '' zal wel niet voor mij zijn'' Ja ook naar jou ;)

De reis was verliep heel voorspoedig. We werden naar het vliegveld gebracht die er nog eens op aandrong om ook in Nederland vooral een positief beeld van Israel te geven. Na vele controles en ondervragingen zaten we uiteindelijk in het vliegtuig naar Amsterdam om zoals ze dat zeggen "weer thuis te komen'. Nu we weer thuis zijn voelt het toch nog wel een beetje vreemd om weer thuis te zijn waarbij het rare weer hier in Nederland natuurlijk een rol speelt:P Toch went het normale leventje ook weer snel en lijkt de maand wel heel snel te zijn gegaan. Voor ons als broers was het in ieder geval een geweldige ervaring! Om het samen te doen en om zo in een andere cultuur en een ander wereldje terecht te komen!

We vonden het heel leuk om van onze moeder te horen dat er zelfs mensen waren die ons helemaal niet zo goed kenden toch naar ons vroegen. Wat fijn om een Urker te zijn:)
Ook vonden we het heel leuk dat zoveel mensen onze blog lazen en reacties gaven. Dat heeft ons mede gemotiveerd om deze blog zo te schrijven:)
Je moet je gevoelens en gedachten ook wel kwijt aan papier, want deze ervaringen en gebeurtenissen kunnen we niet voor ons zelf houden. Hierbij willen we de blogs afsluiten. Bedankt voor het lezen en geniet van de foto's!