I'm going home!

Nog één dagje Malta en dan vlieg ik weer terug naar de Bult na 3,5 maand in Malta rond te hebben geslenterd. En vandaag is dan zo’n dag die dubbel voelt. Klaar om terug te gaan, maar toch nog op Malta. Koffer ingepakt, maar er nog niet de hele dag mee te hoeven sjouwen. Een mooi dagje om jullie voor de laatste keer mee te nemen in mijn Malta-verhalen. Ik hoop dat jullie er ook de laatste keer nog van genieten en kunnen volhouden tot het einde;)

Afgelopen week was, zoals dat hoort, vooral een week van afsluiten en afscheid nemen. Dat begon met het afscheid nemen op stage afgelopen vrijdag. Eigenlijk was het een gewone werkdag en deed ik precies hetzelfde als op alle andere dagen die ik in dat kleine kantoortje heb doorgebracht. Vacatures opzoeken, informatie geven over cursussen, met de bewoners van het centrum over het WK praten…. Just a normal day at the office. Totdat het s’middags 2 uur was en de afsluiting wel heel dichtbij kwam. Ik heb een rondje gedaan rond het centrum om nog even wat tijd met de bewoners door te brengen en het was gaaf om te merken hoe ik toch een relatie had opgebouwd met sommige jongens in die korte tijd van 3 maanden. Dit ondanks de taal en cultuurverschillen en met een klein beetje hulp van de voetbal;) Het leverde me veel waardering op voor mijn inzet voor hen. Het afscheid van de staff ging iets anders. Half 3 werd ik het kantoor van de manager ingeroepen samen met mijn praktijkbegeleider en met de Social Services manager. Daar werd ik bedankt voor mijn inzet en de samenwerking en kreeg ik voor de laatste keer te horen in welke punten ik me nog kan ontwikkelen. Dat hoort gewoon bij het stagiaire zijn. Maar de waardering voelde ik hier ook zeker. Ik vind het nu lekker dat ik even vrij ben, maar de tijd op het centrum ga ik zeker missen als ik straks terug ben!
Vrijdagavond voor de laatste keer gevoetbald met de internationale studenten. En de beste manier om daar afscheid van te nemen is door een paar extra goals te scoren en te winnen. Check;)

Daarna was het de beurt aan het kerkje. Zaterdagmiddag hadden we een buffet met daarop volgend een prayermeeting dus daar heb ik me nog laten zien. Zondagochtend was dan de laatste dienst die ik bijwoonde. En bij afscheid nemen hier hoort dat je dan een zegen meekrijgt. Ik moest dus naar voren komen en werd daar door de pastor en zijn vrouw gezegend. Eerst door een gebed en daarna door een Maltese hug;) Nadat de dienst was afgelopen heb ik voor de laatste keer geholpen om de kerk op te ruimen en was het tijd om afscheid te nemen van het team van mannen met wie we dit elke zondag deden (zie de foto op facebook). Eigenlijk wil ik nog maar een keer benadrukken hoe belangrijk het is om zelf ook iets in de kerk te doen. Ik heb zelf in ieder geval weer ervaren hoe dit kan helpen om echt deel uit te maken van de kerk. Als ik niet had meegeholpen met opruimen na de dienst was ik waarschijnlijk niet meer geweest als een voorbijganger en had ik zo de kerk uitgelopen. Nu was dat anders en heb ik de mensen leren kennen en andersom. Ze zijn nu trouwens allemaal voor het Nederlands elftal nu Engeland en Italië al zijn uitgeschakeld;) Ik zal het niet evangeliseren noemen, maar heb ze wel enthousiast gekregen;)

En dan het afscheid nemen van Malta zelf met zijn blauwe water, heerlijke klimaat, rotsen en al het moois wat hier te zien is. Dat heb ik op een bijzondere manier gedaan. De afgelopen twee dagen heb ik namelijk een duikcursus gevolgd voor scuba diver en uiteindelijk om in open water te kunnen duiken. Vanwege de prijs en de tijd die ik had, heb ik maar een deel van de complete cursus gedaan maar het heeft er in ieder geval voor gezorgd dat ik de smaak te pakken heb gekregen. Ik heb een deel van de theorie gedaan, 2 duiken gedaan op 7 en 15 meter diepte en heb de basistechnieken van het duiken onder de knie. Het was een raar idee om onder water alleen adem te halen door een slangetje verbonden aan een cilinder met lucht en te weten dat als je die niet hebt je geen adem meer krijgt, maar ook dat went. Voor mij was het een onvergetelijke ervaring. Na de 2e duik had ik de smaak echt te pakken en nu ben ik nog nieuwsgieriger naar wat er allemaal voor mooie plekken te bewonderen zijn onder water. Het water is hier zo helder dat je 20 meter ver kan kijken , dus dat is ook wel erg gaaf. Een waardig afscheid van Malta en in de laatste dagen dus nog aardig wat nieuwe dingen geleerd. Met nog één duik, waar dan ook, kan ik de cursus afmaken dus dat is een goede reden om het nog eens te doen;) Sorry moeder, maar het is dus nog niet afgelopen. De eerste 2 heb ik in ieder geval overleeft;)

Een vraag die me heel veel gesteld is afgelopen week is of ik nog eens terugkom op Malta. Ik heb dan geantwoord dat ik dat nog niet wist en me nu eerst op de terugreis wilde focussen. Eigenlijk weet ik het zelf nog niet. Ik weet niet hoe het gaat lopen. Ik zou er zelf niet zo heel veel bezwaren tegen hebben om terug te komen. Malta heeft me genoeg redenen gegeven om nog eens terug te komen, maar op welke manier ik dan terug kom weet ik nog niet. Als toerist? Om de mensen te bezoeken? Of om hier voor langere tijd iets op te pakken of met de vluchtelingen te werken? Ik weet het nog niet! Mijn leerervaringen hebben dit een hele waardevolle tijd gemaakt, maar het is niet zo dat dit op Malta makkelijker gaat dan in Nederland. Deze ervaring was vooral bedoeld om te leren op verschillende gebieden en dat is gelukt vind ik zelf. Één hele belangrijke les die ik heb geleerd is dat je om iets nieuws te leren iets moet opgeven of je ergens voor in moet zetten. En ik heb nog heel wat te leren dus dat zal ik nog vaker moeten doen!

En dan morgen de terugvlucht! Ik zie ernaar uit om weer op de bult te arriveren en daar de mensen te ontmoeten, die ik door het maken van de keuze voor deze stage, zolang niet heb gezien. Je kan vast wel invullen als lezer of je er daar één van bent;) Een muzieknummer wat mijn gevoel een beetje samenvat:https://www.youtube.com/watch?v=7bnX-6sJZBw

Voor de laatste keer een Addiju vanuit Malta en bedankt voor het volgen van mijn reisverslagen. Te weten dat je gevolgd wordt heeft mijn Maltese ervaring alleen maar meer bijzonder gemaakt!

Berky