The finishing touche!

Hallo beste volgers,

Goeiemorgen deze keer. Vandaag heb ik een dag vrijgenomen om de laatste van de 10 praktijkopdrachten af te maken die ik moest maken (het was dus zeker niet alleen vakantie hier met zo’n stage;)) Omdat ik daar gisteravond mee begonnen ben i.p.v. het schrijven van een blog, heb ik deze opdracht net af en heb ik nu tijd om een blog te schrijven.

En dit doe ik vanuit weer een andere plek in Sliema. Afgelopen weekend ben ik voor de derde keer in mijn periode hier in Sliema verhuisd. Mijn vorige huisbaas had nieuwe klanten voor een langere periode en vroeg mij om voortijdig te vertrekken. Omdat ik nog een adresje wist vond ik dit geen probleem, maar ik heb nog wel een korting afgedongen voor de laatste paar weken dat ik deze kamer huurde. Dat gaat even om wat meer geld dan afdingen in kleine toeristenwinkeltjes met Pakistaners;) De Spanjegangers weten denk ik wel wat ik bedoel.

Het verhuizen was een heel gedoe. Op zondagochtend had ik alles al klaar voor de verhuizing. Ik had die week zelfs een nieuwe koffer gekocht, omdat de koffer waarmee ik was gekomen praktisch af was. Zondagochtend dacht ik dus dat ik alles voor elkaar had totdat ik probeerde mijn koffer dicht te doen en de rits eraf vloog en hij niet meer dicht kon. Een beetje gestress dus, maar met een extra lidl tas en de hulp van mijn oude koffer is de overtocht toch nog goed gekomen.

Ik huur nu een kamer in het appartement van een wat Ierse vrouw die les geeft in Engels. Die les heb ik de laatste 10 dagen van mijn verblijf op Malta niet meer nodig, maar de kamer is prima. Net als de vorige keer ga ik er nu ook weer op vooruit. Deze kamer heeft een bed waar ik op pas, dat was op de andere kamers niet het geval en daar staken mijn benen dus buiten het bed uit. Ik heb een goede douche waar een aardige straal water uitkomt, sinds 3 maanden weer een tv wat goed uitkomt voor de World Cup en elke ochtend een goed ontbijt verzorgd door mijn gastvrouw. Daar betaal ik dan wel wat meer voor, maar voor de laatste 10 dagen op Malta kan dat net. Het helpt me ook om straks weer wat makkelijk over te schakelen naar de manier hoe we in Nederland gewend zijn om te wonen met alle luxe en onderhoud. Als ik vanuit mijn oude kamer was gekomen, had dit me zeker heel wat moeite gekost;) De laatste 10 dagen, nu nog 8, sluit ik dus in stijl af hier op Malta.

En er is nog meer gebeurd afgelopen week. Afgelopen week vond mijn stage evaluatie plaats op het Centrum. Daarvoor kwam mijn stagedocent overgevlogen vanuit Nederland. Het was een goed gesprek waarin mijn leerpunten nog eens op een rijtje werden gezet en waarin ik eindelijk kon accepteren dat het jaar niet helemaal gegaan was zoals ik had gewild. Want met twee stages, drie verschillende culturen en een eigenwijze Johan was het niet makkelijk, al was het aan de andere kant ook wel weer erg leuk en leerzaam. Of ik mijn stage gehaald heb weet ik nog niet. Daarvoor moet ik eerst al mijn opdrachten hebben ingeleverd.

Een ander leuk iets om te noemen was het skype gesprek met mijn vriend Geert Hoekstra die donderdagavond. Dat zat vol met gekkigheid en het de gek steken met Maltese dingen, maar was ook even heel vertrouwd. Ik zie ernaar uit om van de zomer weer met de jongens op het terras of op het strand een biertje te doen, ze om te kegelen en ongetemde dingen te doen, maar ook om me weer vertrouwd te voelen in een moasgroep waar dat kan. Een mooi vooruitzicht, wat ik na 3,5 maand Malta nog meer waardeer.

Voor de rest was een absoluut hoogtepunt natuurlijk de wedstrijd Nederland-Spanje. Deze heb ik samen met nog zo’n 100 andere medelanders gekeken in een lounge club in Paceville. De wedstrijd was geweldig en de sfeer zat er dan ook goed in. Na 20 minuten in de tweede helft had ik geen stem meer en de laatste 3 drie doelpunten heb ik volgens mij alleen nog maar om gelachen omdat ik er geen geluid meer uitkreeg.

De volgende dag zat ik nog volop in de overwinningsroes. Nou zal die er in Nederland ook geweest zijn, maar leven in een samleving waar alle landen die meedoen aan de World Cup in vertegenwoordigd zijn, zorgt er bij mij voor dat ik deze nog sterker ervaar. De trots als Nederlander na zo’n prestatie wordt alleen maar sterker als je omringd bent door zoveel verschillende culturen. Leuk is dat ik ook door heel veel mensen werd gefeliciteerd en mensen nog maar even benadrukten wat een geweldige wedstrijd het was. Bijvoorbeeld in de kerk of op het Centrum. Hoe het verder gaat, gaan we morgen zien, maar genoten hebben we als Nederlanders in ieder geval al.

Hier op Malta was de wedstrijd Italie – Engeland een hele happening. Malta is verdeeld in twee kampen als het om voetbal gaat en deze landen geven die rivaliteit goed weer. Nu Italië gewonnen heeft zie je overal Italiaanse vlaggen hangen tot ergernis van de Britten natuurlijk.

Deze week sluit ik mijn stage op het Centrum af. Ik vind dit jammer omdat ik op deze plek nog heel veel had kunnen leren en me echt ben gaan hechten aan de bewoners, de staf en de manier van werken op het centrum. Daarvan uit krijg ik ook een stukje dankbaarheid terug voor de 3,5 maand die ik hier geïnvesteerd heb. Aan de andere kant is het goed zo en komt er gewoon een eind aan deze uitdagende stage. Ik zie er ook erg naar uit om weer terug naar Nederland te komen en dat zou een vervolg van deze stage in de weg staan;)

Voordat ik terug ga ben ik nog van plan om een duikcursus te gaan doen. Ik weet nog niet of ik de complete cursus voor open water duiken ga doen of de ontdekkingscursus, maar in ieder geval zijn er nog plannen om ook de laatste dagen op Malta goed door te komen.

Succes met de dagelijkse bezigheden en de zenuwen voor het WK daar in Nederland en Adiju!

Johan