En weer een week voorbij...

Deze keer geen imponerende verhalen over ongetemde avonturen of excursies. Er is weer een week voorbij en dat betekend dat ik weer een reisverslag te schrijven heb. Dus hierbij het verslag van deze week. Een beetje omdat het moet en een beetje omdat er in een normale week ook gewoon leuke dingen zijn en er genoeg te vertellen valt;)

Vorige week zaten er dus gewoon 5 stagedagen in de week, een zaterdag en een zondag;) De stagedagen waren weer gevuld met het helpen van mensen bij het zoeken naar werk en nog heel veel andere dingen. Na bijna 3 maanden op het centrum merk ik wel echt dat ik een relatie met deze jongens op ben gaan bouwen. Ze weten me te vinden als ze me nodig hebben en andersom, ik mag graag even grapjes maken met ze en ze kunnen mijn naam al aardig goed uitspreken. Dat was aan het begin onmogelijk voor ze! Het is wel een plek waar snel iets verandert. De ene dag zit iemand bij je op kantoor en de volgende dag woont hij buiten het centrum. Op dit moment hebben we zo’n 150 bewoners en is het aardig rustig. De meesten hebben een zomerbaantje nu er veel toeristen komen en de anderen zitten de hele dag in de zon.

Woensdagavond ben ik na stage direct doorgegaan naar het nationale stadion van Malta. Daar speelden Nederland en Engeland de finale in het kampioenschap onder de 17. Na de reguliere speeltijd stond er 1-1 op het scorebord en kwamen er direct penalty’s achteraan. En zoals echte nationale Nederlandse vedettes in spé werd dit ze teveel en wonnen de Britten. Wel jammer, want voor de rest hadden de jongens er een mooi toernooi opzitten en ook in de finale kon het alle kanten op. De bewaker op het centrum blijft me nu maar vertellen dat Nederland geen finales kan winnen, dus dat moeten ze straks in Brazilië maar eens gaan veranderen;)

Donderdag heb ik samen met de andere stagiair en de directeur geluncht. Dit vond ik zelf erg leuk, want zo leer je, je meerderen nog eens kennen. Voor hem was het een soort bedankje naar ons toe als stagelopers dat we naar het centrum komen om te helpen. We hebben veel verhalen gehoord over het ontstaan van het centrum en over de verdere plannen. De directeur Dr. Ahmed is een Ghanees die met een Maltese is getrouwd en nu de voorvechter van de Afrikanen op Malta is geworden. Een interessante man dus om naar te luisteren. Daarnaast was de lunch ook goed. Ik denk dat Pastor Vince ook vaak dit restaurant aandoet en hier inspiratie voor zijn preken opdoet, want de naam van het restaurant was; Mamma Mia;)

Vrijdag was de werkdag zo om en heb ik s’avonds nog een lekker potje gevoetbald op de Universiteitsveldjes. Heerlijk alle energie er even uitgespeeld en daarbij een aantal tegenstanders;) Zaterdag ben ik eigenlijk de hele dag met schoolopdrachten bezig geweest. Ik moet nog aardig wat stageopdrachten doen voordat ik terugkom naar Nederland en omdat het op stage te druk is om daaraan te werken, doe ik dit tussen de bedrijven door in mijn vrije tijd. Ik heb er aardig tijd in gestopt vorige week, maar kan dan ook wel opdrachten afstrepen! Zaterdagavond heb ik de finale van de Champions League gekeken op een idyllisch terras. Het voetbal vond ik niet heel bijzonder, maar spannend was het wel. Man van de wedstrijd was voor mij deze keer de scheidsrechter, dus deze keer won een Nederlander de finale; wat mij betreft!

Zondagochtend ben ik naar de kerk geweest van Dr. Ahmed. Naast directeur van het centrum ook nog eens pastor in een kerk in San Gwann. Omdat de kerk voor de helft bestond uit Ghanezen en Nigerianen en voor de andere helft uit Filippijnen een bijzondere dienst om mee te maken. Voordat de preek begon werd er eerst een uur lang gedanst en gezongen met heel veel passie. Als Afrikanen ergens van houden laten ze het zien ook; ze hebben dan heel veel energie en zijn niet bang wat een ander van ze denkt. Een mooie karaktertrek vind ik elke keer weer als ik het zie. Iets anders wat me opvalt is dat ze er zondags op zijn opperbest uit willen zien. Je ziet dan de meest kleurrijke en modieuze drachten. Het is en blijft een hele belevenis om hier op Malta kerkdiensten te bezoeken en ook deze was dat zeker! Een raar idee dat we in dezelfde God geloven als we het allemaal zo verschillend beleven, maar dat laat wel Gods kleur en grote hart zien vind ik.

De maandag zit er inmiddels op en we zijn weer een nieuwe week ingegaan. Vrijdag komen mijn ouders naar Malta en mag ik weer een week de reisleider uithangen. Ik heb een week vrij gekregen omdat ik nog een vakantiedagen had opgenomen, dus ook ikzelf ben op vakantie volgende week;) Ik hoop in ieder geval dat jullie uit deze blog meenemen dat ik hier niet alleen in de vakantiemodus zit en leuke dingen doe, maar er ook gewoon gewerkt wordt;)

Ik zie ernaar uit om mijn ouders weer te zien en ze mee te nemen in mijn leventje hier. Mijn moeder ga ik denk ik aardig op de kast kunnen jagen met de gekke Maltese ‘way of life’ en mijn vader mag een week lang zijn Engels gaan oefenen! Daar ga ik wel van kunnen genieten!

Ohjah, ik heb geen fotoruimte meer dus jullie zullen het zonder foto's moeten doen vanaf nu. Foto's zal ik op facebook zetten!

Addiju,

Berky