Enthousiast leven op Malta....

Voor mensen die de titel hebben gelezen en nu denken dat er een verslag gaat volgen van een perfecte week op Malta… vergeet het! Enthousiast zijn is niet hetzelfde als een week lang vrolijk rondhuppelen en je laten meevoeren met het windje. Het kan leiden tot heel wat teleurstellingen en het is zeker niet zo dat als je maar enthousiast genoeg bent je er niks meer voor hoeft te doen. Maar een weekje enthousiast zijn is gaaf en zeker niet saai;) Hier volgt het verslag van de afgelopen week wat dan toch met het nodige enthousiasme is geschreven:P…

Zoals ik in de afgelopen week al zei stond deze week voor een groot deel in het teken van voetbal. Na de wedstrijd van Engeland tegen Malta te hebben bijgewoond, hadden we nu nog een hoop kaarten voor de wedstrijden Nederland-Engeland en de halve finale Engeland-Portugal. Voordat jullie denken dat ik fan van Engeland ben geworden; niet echt, alle wedstrijden die ze speelden was ik voor de andere partij. Ik had van tevoren niet gedacht dat ik zo van het voetballen van deze jongens zou genieten. Omdat het, het EK onder de 17 is, was ik bang dat het niveau nogal tegen zou vallen en de wedstrijden een beetje kinderachtig zouden zijn, maar als je kijkt naar de manier waarop deze ‘puppillen’ spelen is dat heel volwassen en met heel wat voetbalinzicht. Goed voetbal dus!

Wat nog mooier is, is dat Nederland ondertussen in de finale staat. In de wedstrijd die ik heb gezien, tegen Engeland, speelden ze net zo attractief als het nationale team, maar dan met de onbevangenheid van jeugdspelers. Een mooie combinatie, en dat ze er ver mee gaan komen weet ik zeker. Gister wonnen ze met 5-0 van Schotland in de halve finale en woensdag spelen ze de finale tegen Engeland. De bewaker van het centrum blijft me inprenten dat Nederland alle finales verliest, maar ik denk dat we hem deze keer gaan winnen;)

Nog mooier dan de wedstrijden kijken is om tijdens de wedstrijden te kijken hoe mijn Afrikaanse vrienden genieten. Ze maken een hoop lawaai onder de wedstrijden en weten alles beter, maar het is duidelijk dat ze genieten en daar geniet ik ook van al hebben ze me dat aardig lastig gemaakt afgelopen week.

Ik heb er echt van staan te kijken hoe lastig het is om iets te organiseren voor een doelgroep als deze. Als je ze verteld dat je gratis tickets hebt, is het eerste wat ze zeggen; ‘give me’ en zeggen ze allemaal dat ze naar de wedstrijd toe willen. Maar als je dan op het punt staat om te vertrekken, bedenken ze zich op het laatste moment en zijn ze ineens gevlogen, of komen gewoon helemaal niet opdagen. Voor één van de wedstrijden hadden we een grote bus als transport gekregen. We hadden de fout gemaakt om de tickets, 50 stuks, van tevoren al uit te geven. Toen de bus kwam, waren er 5 mensen die instapten en de rest van de tickets was spoorloos. Uiteindelijk ging ik met 15 ‘trouwe’ supporters naar het stadion, maar dit had me heel wat energie gekost en toch flink teleurgesteld.

Toch is voetballen één van de dingen die mijn tijd op Malta erg mooi maakt. Ik kijk echt naar de momenten uit dat ik lekker een balletje kan trappen met de bewoners van het centrum of op vrijdagavond met een groep studenten op de veldjes bij de Universiteit. Het voelt lang geleden dat ik dat zo heb ervaren. In ieder geval niet in de periode dat ik besloot om te stoppen met voetbal. Leuk om het op zo’n interculturele manier te doen. Een manier waarbij de taal is hoe je, je voeten laat spreken i.p.v. dat eeuwige Engels hier;). Ik ga nu maar stoppen over voetbal anders gaan jullie nog denken dat je de sportbijlage aan het lezen bent;)

Dan nog iets waar ik heel enthousiast over ben en was. Vorige week woensdag kreeg ik ineens de geniale ingeving om de zaterdag naar Gozo te gaan en daar een mountainbike te huren om wat rond te fietsen. Op dat moment had ik de energie voor de fietstocht al in de benen zitten en die energie mocht er zaterdagochtend dan eindelijk uit. S’ochtends vroeg vertrok ik naar Cirkewwa om daar met de ferry naar Gozo te gaan. Op de boot leek het even net of ik naar Terschelling ging, maar dit keer was het een ander eiland en was ik de enige Berkhout;) Alleen was ik zeker niet, want het leek wel of alle toeristen die dag hadden uitgekozen om Gozo te bezoeken. Ontzettend druk was het! Gelukkig heb ik deze mensen de rest van de dag niet gezien en had ik op de fiets het rijk alleen.

Voordat ik verder ga moet ik nog even zeggen dat fietsen in landen aan de Middellandse Zee zo onderhand een traditie is geworden. In alle landen waar ik tot nu toe geweest ben; Israel, Spanje en nu Malta heb ik op de fiets gezeten. Misschien is dat mijn manier om de anwennigheid naar Nederland een beetje kwijt te raken;) In ieder geval was het fietsen op Gozo een ongelofelijke ervaring. De dag was perfect met een lekker zonnetje en een klein windje en de landschappen en natuurspektakels die ik op de fiets zag waren AWESOME! Vooral de stukken die ik off the road gedaan heb waren buitengewoon mooi. Ik denk dat dit een combinatie was van 2 dingen; een ongelofelijke adrealinekick omdat het uitdagend en gevaarlijk was en daarnaast een omgeving waarin ik soms niet wist waar ik eerst moest kijken. Woeste natuur en schoonheid kwamen heel dicht bij elkaar en vormden de perfecte combinatie.

Nu ik het schrijf besef ik dat ik het niet kan weergeven met woorden. Zoiets moet je doorleefd en ervaren hebben. Ik ga zo wat foto’s posten, maar zeg er gelijk bij dat dit nog maar een kleine indruk geeft.

S’middags kwam ik er echter ook achter dat deze mooie momenten iets van me vroegen. Ik was namelijk uitgeput toen ik s’middags om 5 uur weer terug bij de boot was en mijn fiets had ingeleverd. Echt moe! Daarna ben ik eerst neergestreken op een terras met een lekker biertje! S’avonds om 9 uur was ik eindelijk thuis na een ongelofelijk dagje Gozo.

En dat is dus waar ik terugkom bij de titel van het verslag; Enthousiast zijn voelt goed en kan een geweldige drive zijn, maar je krijgt het niet voor niets en moet er iets voor doen. Gelukkig geeft het ook energie genoeg om net iets meer te doen dan dat je eigenlijk had verwacht!

Groetjes thuis allemaal!

Een enthousiaste Berky.