Verder na Pasen....

Hallo mensen,
De paasdagen liggen weer achter ons. In Nederland een dag geleden, hier alweer 2 dagen geleden. Een 2e paasdag kennen ze hier niet, dus maandag was ik gewoon aan het werk terwijl op Urk en in de rest van Nederland het nog Pasen was. Ik dacht altijd dat, deze feestdagen universeel gevierd werden, maar ik ben er van t weekend achter gekomen dat, dat niet zo is. In Spanje, zo vernam ik, beginnen ze op donderdag al met vrije dagen. En in Cyprus hebben ze na 2e paasdag nog een vrije dag. Eerst dacht ik; “rare jongens die Maltezen”. Maar nu blijk het dus Nederland tegen de rest te zijn.

Het belangrijkste is echter dat er ook dit jaar weer leven na Pasen is. Dat het leven daarna gewoon doorgaat is een feit, maar het neemt niet weg dat dit God, in zijn zoon Jezus, veel gekost heeft. Zelf ben ik er na deze dagen weer van doordrongen dat het leven na Pasen een ‘second chance’ is. God heeft laten zien hoeveel Hij er voor over heeft gehad om met mij verder te gaan. Dat doet Hij elke dag, maar wordt met Pasen nog even onderstreept. Misschien is het belangrijkste daarom niet hoe we de paasdagen gevierd hebben, maar hoe we daarna verder gaan. Toch mooi dat ik dat vanuit deze positie zo mee kan geven;)

De paasdagen zelf heb ik hier heel gemengd ervaren. Ik had van t weekend aardig wat momenten dat ik liever thuis wilde zijn, dus op zijn Urkers gezegd was ik: anwennig. Na 6 weken alleen mijn weg door Malta gevonden te hebben, kwam de eenzaamheid met deze dagen toch op me af. De kick van het zelfstandig zijn en alles zelf doen was verdwenen en wat overbleef was het gemis van het veilige wereldje wat ik in Nederland en op Urk heb achtergelaten.

Dat er daar ook aan me gedacht werd, heb ik wel duidelijk ervaren. Vanuit het thuisfront heb ik aardig wat berichten binnen gekregen. Dat heeft me erg goed gedaan! Van mijn schoonouders en vriendin kreeg ik zelfs een overlevingspakket bezorgd met daarin van alles en nog wat, wat goed van pas komt. Één van de dingen die erin zat was een Urkerland (die ken ik uit mijn hoofd als ik terug kom) en een flinke zak met paaseieren ( die heeft de paashaas in mijn mond verstopt). De rest verklap ik lekker niet;). Kortom mijn overlevingskansen hier zijn weer gegroeid.

Dan nu een beeld van mijn paasdagen. Eigenlijk moet ik daar al op de donderdagavond mee beginnen, want zo gaat dat hier. Op die avond gaat heel katholiek Malta naar één van de vele kerken hier en worden overal voorstellingen gegeven over het lijden en sterven van Jezus. En ja, ze maken er onderling een wedstrijdje van welke het meest echt is. Volgens mij kruisigen ze de Jezus-figuren niet echt zoals ze op de Filippijnen wel doen, maar ze halen aardig wat uit de kast. Ik bedacht me trouwens dat Nederland in de vorm van the Passion ook de processies heeft geïmporteerd. Al is het dan met een ander decor en andere opbouw.

Goede vrijdag hadden we een paasbuffet in het kerkje in Buggiba. Dat is weer eens wat anders als een paasontbijt;). Met daarachter aan een open podium waar kerkleden een getuigenis gaven of een lied zongen. Wat ik het mooie vond aan deze dag was dat ik de mensen uit de kerk op deze manier echt beter leerde kennen. Dat had ik tot nu toe op de zondagen een beetje gemist. En ik denk dat ze mij ook wat beter hebben leren kennen. Daarvoor wisten ze allemaal wel dat ik een Nederlander ben, dat zien ze omdat ik zo lang ben, maar niet dat ik zo goed kon eten. Één plus één is twee;)

Bijzonder is dat het katholieke Malta veel aandacht geeft aan Goede Vrijdag, maar Pasen en de opstanding een stuk minder lijkt te leven. Ik heb daarvoor geen verklaring, maar het leven ging hier op zondag echt gewoon door. Door de vele toeristen is het hier sowieso lastig om de zondag anders te ervaren. Voor hen, en daarom ook voor veel Maltezen, gaan de dagen van de week gewoon door.
Gelukkig was dit in de kerk zondagochtend wel anders. Daar begonnen we met een staande ovatie voor Jezus overwinning van de dood. Ook hadden we avondmaal in de dienst en legde de pastor de nadruk op het nieuwe leven met Jezus.

Van tevoren was ik bang dat ik de zondag daarna alleen door zou moeten brengen, maar onverwachts werd ik uitgenodigd door een jong stel in de gemeente. Na mooie gesprekken, een echte Britse maaltijd en een hele reeks fanatieke UNO spelletjes ben ik daarna naar huis gegaan om de belijdenisdienst van mijn kerk terug te luisteren op internet. Met 20 jongeren die belijdenis deden, zijn dat toch bijzondere Urker diensten. Door het goede gezelschap heb ik deze dag, ondanks het gemis, toch heel goed afgesloten.

Daarna volgde dus weer een ‘gewone’ maandag en mocht ik weer flink aan de bak. Aanstaande zaterdag houden we het Interact festival op het centrum dus de voorbereidingen zijn in volle gang. Voor diegenen die ik nog even bij moet praten: Door dit festival willen we interactie proberen te krijgen tussen de Afrikaanse bewoners van ons centrum en de lokale bevolking en jeugd. Het gaat in ieder geval een heel multicultureel gebeuren worden. Misschien dat ik volgende week wat kan laten zien aan de hand van foto’s van het voetbaltoernooi.

Wat ook nog wel leuk is om te melden is dat ik nog meer met mijn passie voor sport en voetbal kan doen. In de maand Mei vind het EK voor teams onder de 17 plaats op Malta. Omdat ze de tribunes vol willen, krijgt het centrum gratis tickets om aan de bewoners te geven. En natuurlijk moeten er dan ook een paar begeleiders mee;) Ik dus. Ik ben niet bang dat onze bewoners zich zo slecht gaan gedragen als de Ajax-fan, dus kan eigenlijk gewoon onder werktijd een paar voetbalwedstrijden kijken.

Voor de rest staat het leven na Pasen deze week dus in het kader van de voorbereidingen voor het Festival. En vrijdagavond ga ik Koningsdag vieren op de Nederlandse ambassade hier op Malta. Ik hoop dat ze hier ook aan Oranjesoezen doen. En omdat Malta ook het eiland van de ridders en kruizen is…… Nee, geridderd worden is een beetje teveel van het goede;)

In ieder geval gaat het leven na Pasen hier op volle toeren verder. Al zullen de vele kruizen hier me nog wel een paar keer aan Pasen terug doen denken. Ik denk zo slecht niet…

I saluut you;)

Johan